We hebben een nieuw gezinslid erbij

Momenteel loopt het allemaal niet zo lekker in m’n leven. Ik had iets nodig om naar uit te kijken. Heb toen besloten om er een kitten bij te nemen.
Ja, het is niet de beste redenen om een kitten in huis te nemen maar ik wist wel dat ik er 100% goed zal voor zorgen.

Afgelopen donderdag heb ik haar dan eindelijk opgehaald. Ja, een vrouwtje. Ik wist dat een mannetje erbij het niet ging worden. Ik heb er al drie. Dus het moest een meisje worden. Zelf wilde ik graag een (raszuivere) Ragdoll maar die zijn erg duur en omdat ik niet wist of m’n mannetjes haar zouden accepteren heb ik toch voor een kruising gekozen.

Dus, donderdag Sherry opgehaald. Ik heb gezorgd dat ze een aparte ruimte had waar ze eventjes kon wennen en de mannen in een andere ruimte. Op internet had ik al het een en andere gelezen over hoe je een kitten introduceert en dus ging ik ook zo te werk.

Omdat ik wist dat Paddy heel makkelijk andere katten accepteert ben ik begonnen met hem. Eerst eventjes de deur open zodat ze elkaar konden reuken. Één ding waar ik geen rekening mee had gehouden was dat zij ook kon blazen. Toen ze tegen Paddy blaasde heb ik hem gelijk weggehaald. De volgende morgen weer geprobeerd en toen waren ze allebei geaccepteerd!

Heel goed! Op naar de volgende Jamie. Jamie was eigenlijk ook heel snel geaccepteerd. Dus dat ging lekker snel allemaal.

Van te voren wist ik al dat Tiny het moeilijks zou worden. Hij is namelijk ook degene die blaast naar iedereen als hij terug komt van de dierenarts.

Ik heb toen Sherry, Jamie en Paddy los gelaten en toen Tiny opgesloten in de kamer waar Sherry zat. Zo konden ze allemaal aan elkaars geur wennen.

Zondagmiddag was Sherry ook geaccepteerd door Tiny. Ik had het niet verwacht dat het zo snel zou gaan en toch is het gebeurd.

Ik heb geen spijt dat ik haar in huis genomen heb. Ik wil alleen zorgen dat ik haar, en de mannen natuurlijk, binnen kort een groter huis kan aanbieden.