Ik ga op bezoek en neem mee

Gisteren moest ik voor het eerst samen met Sherry naar de dierenarts. Haar tweede controle. Ze is al een keer naar een dierenarts geweest toen ze nog in het nest zat dus vandaar haar tweede controle en inentingen.

Natuurlijk begon het al dat mevrouw de hele weg zat te mauwen. Want, ja, dat kan mevrouw heel goed. Toen eenmaal bij de dierenarts, dit is trouwens een andere dan die ik normaal neem, wilde de assistent én de dierenarts haar mee naar huis nemen want ze heeft zo'n mooi gezicht. Ik snap het wel natuurlijk maar dat gaat hem gewoon niet worden. Ik ben zelf veel te blij met m'n meissie.

Maar goed, eenmaal gezond verklaart ben ik samen met Sherry op bezoek geweest bij mijn tante, die zo'n vijf minuten van deze dierenarts woont. Daar mocht ze lekker los lopen en dat heeft ze ook gedaan. Vooral de cavia's vond ze erg interessant.

Ik besloot dus om het meisje mee te nemen naar me tante. Dit besluit heb ik genomen omdat ik niet wilt dat ze net zo bang wordt als de mannen zodra ze in het bakje (of in haar geval rugzakje) mee moeten. Ik hoop dat ze zo went aan allerlei dingen en dus niet meer zoiets heeft van "Hey, zodra ik in deze bak ga gebeurd er iets engs". Hopelijk gaat het lukken.